The School of Flesh filminin açıklaması: Akşam geç saatlerde Dominique bara gitti ve tezgahın arkasındaki genç adama baktı ve diğer her şey değerini kaybetti. Bu kadar farklı insanlar bulmak imkansız: o – başarılı bir işi olan zengin bir kadın, o – biseksüel, bir fahişe olarak ay ışığı alıyor, cebinde bir kuruş yok, karanlık bir geçmişe sahip. Onu lüks dairesine aldı, sınırı geçti ve evcilleştirmeye çalıştı. Gitti, ama geri döndü, özgürlüğe hevesli ve aşka yemin etti. Ama bir keresinde evleneceğini açıkladı - genç bir kızla.

Et Okulu filminin incelemesi:İlerici gençlik eşliğindeki kasvetli akşamdan ilham alan Dominic, bir arkadaşıyla popüler bir bara gitti. Belirli bir amaç peşinde koşmadılar, önceden hiçbir şey planlamadılar, ancak bu ziyaretin adı tamamen rastgele değildi. Sadece iki derinden kırk kadın boşanmış, lütuf kurtuluşunun ve eşitliğin meyvelerini toplayın, garip istedi. Oldukça garip, sadece Dominic istedi, ikincisi bir hanımefendi, görünüşe göre hayatından memnundu, bu yüzden içmeyi şımartmayı seçti. Ülke aynı zamanda seçimin eşcinsel çevrelerde bu bar oslavlenny'ye düştüğü gerçeğiydi. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bardaki garson bir travestiydi. Şaşırtıcı bir şekilde aynı değil ve yarı zamanlı pezevenklik yapıyor. Ancak pezevenklik – nahoş bir kelime, evet ve dahası, aşağılık şey, pandering – Fransız lediboyunun aradığı şey buydu. Özeti okuma zahmetine katlandıysanız, filmin ana temasının ilk görüşte aşk olduğunu zaten biliyorsunuzdur. Bu kesinlikle doğrudur. En azından gerçeğin bir parçası. Diğer kısım ise arzunun nesnesi – Quentin sadece Alfonso ve yarı zamanlı biseksüel fahişedir, ya da barmeni hatırlarsanız, dörtte bir oranında. Mütevazı tekliflerde kadınlarla birlikte yaşar, ona finansal bağımsızlık ve tatlı özgürlük yanılsaması vaat eden ticari bir girişimden başka bir şey olmayan zevk ve sodomiye düşkündür.

İşin özü budur. Bu dünya. Bizimki, elbette, ama bazı insanlar, olayların gezegenin bir resminde gerçekleştiğini iddia etmek hoş olurdu. Münafıklar hiçbir şey izlemezler çünkü ekranda olan her şey güzellik duygularını derinden incitebilir. Et Okulu Müdürü, kredisine göre, gerçek bir ustanın soğukkanlılığıyla işe gitti. Her türlü suçlama olmadan veya insan kusurlarının belirli biçimlerine odaklanmadan çekilmiş bir resim. Tüm karakterler eşit derecede nefret dolu, ancak kaçınılmaz sonu yargılamak zorundalar. Ben Jeannot en sıradan hayat hikayesini, sadeliği ve izleyicinin dram üzerindeki baskısıyla oldukça güzel ele alıyor. Sonuçta, aşk eşitsizdir. Bu yüzden Dominic, Quentin'i cinsel zevkler için yaşayan bir oyuncak olarak geride bırakır. Emtia-para ilişkileri ile sevgi duygusunu bastırmaya çalışmak, genç annelik duygularıyla ilgili olarak deneyimlemeye başladığını bile fark etmemişti. Kant'ın kendisi de bağışçı göstermekten, provokasyonlar düzenlemekten çekinmez. Ne de olsa, bu talihsiz yanlış anlaşılmanın - ani bir tutkunun - geçeceğine gerçekten inanıyor. Eğer kar için aç olan aşırı güveni savunabilirse erkektir.

Bu aksiyonun gelişimini bir an bile sıkmadan gözlemleyin, çünkü karakterler kendilerini tamamen masum ve eğlenceli bir oyunmuş gibi davranarak birbirlerinin pahasına iddia ediyorlar. Gerginlik her dakika artıyor, duygular çıplak telleri ateşledi ve şimdi Dominique, komuta havlayan ve kapıda mutlu uyku minderine güvenen, itaatkar bir köpeğe indirilen Mart Kedisini ustaca kuşatmadan önce arkadaşıyla alaycı bir şekilde hava atıyor. Dünün ruhunun özlemini nasıl parçaladığını unutmak, Quentin'le bir daha asla görüşmeyeceğimi hayal etmek. Huppert, geri dönülmez bir şekilde yaşlanan iş kadını rolüne mükemmel bir şekilde girdi ve çeşitli duygular sergiliyor: tapınmayla dolu mühürlü sulu gözlerden soğuk hor görme ve nefrete kadar. Oyun çocuğu Vincent Martinez bu anlamda o kadar şanslı değil. Arsa tarafından dayatılan sınırlamalar iradelerini belirler ve rolden çıkmasına izin vermez. Nihai doğasının açıklanması ve bu izolasyon, düzensizlik ve sağduyulu ihtiyatlı smoothie olduğu her şey için kurtarıldı. Ve kameranın daha çok hoşuna giden şey o ve Isabelle Huppert değil. Hatta kameranın ona utanmadan hayran olduğunu bile söyleyebilirsiniz. Her gözyaşını yakından çekerek izleyicinin duygularını yola bir damla bile dökmeden doğrudan yayınlayın.

Ne yazık ki, her şey o kadar pembe değil. Neredeyse tamamen entrika filmi eksikliği The School of Flesh açıkçası iyi değil. Hayır, öyle bir şey tabii ki, yönetmen aklında tutar. Ancak Jeannot, ölümcül karakterin bir resmini vererek onu izleyiciden saklamaya çalışıyor. Kamera bile onu sürekli olarak rastgele çeker, aldatmaya ve kafasını karıştırmaya çalışır. Basitçe söylemek gerekirse, yemyeşil çalılıktaki çok küçük ve çok güzel küçük bir piyano zataskivaniya sahnesi, amaçlananın tam tersi bir etki yaratır. Resmin snuluyu aşk hikayesinde toplanmadığını, aynı zamanda arsanın genel öngörülebilirliğinin bozulmasını mümkün olduğunca reddetmek için olumlu bir şekilde not edilmelidir. Sonuç olarak, oda filme alınmamış gibi görünmeye başlar, izleyiciyi yorar. Yönetmen elinizden geldiğince çeşitlendirmeye ve ekranda olanları canlandırmaya çalışın, fakat çok geç. Sonunda, tüm iffet seks sahnesi olmadan filme bile kaydetmez. Kamera çok heyecanlı anı geri çevirmeyecek. Hepsi dürüst ve açık ve modern sinemada göstermeyi sevdiği gibi değil. Battaniyenin altında çamurlu yaygara ya da poluspuschennyh pantolonunda utangaç perepihona yok. Sadece statik kamera, sadece hardcore.Konulu erotik film,erotik film sitesi,türkçe altyazılı erotik film izle,erotik film merkezi,en iyi erotik film,ensest filmler izle.The School of Flesh'in son dakikaları, sadece hızlı olmak için sonuç bekliyor. Ne de olsa, ilk saati izlerken ne kadar iyi bir izlenim oluştu, yavaş ama emin adımlarla buharlaştı. Ve tutmak istiyor, çünkü eğlence için gözden geçirilebilecek aynı resim değil.