Yetişkin
Cinayet kargaşa ve gizem 1973'te güzellik, mermi ve göğüsler araya geldiği Stacey , kült efsanesi Andy sidaris yönettiği ilk uzun metrajlı filmi, TV eski müdürü gibi zımbalayabilen Pazartesi gecesi futbol ve Wide World of Sports. Stacey, unvanın adaşı (eski Oyun arkadaşı Anne Randall), zengin, yaşlı bir Kaliforniyalı kadın tarafından aile evini araştırmak ve mirasının kime en uygun olabileceğini belirlemek için kiralanan araba ve silah konusunda bilgili bir "orta kapak özel dedektifi". Elbette birçoğunun dolabında, birkaç on yıl sonra Brentwood'da meydana gelen gerçek yaşam olaylarına benzer iskeletler var. Çok sayıda kalitesiz aile dostu, iş arkadaşı ve tarikat benzeri kişilerle tanıştıktan sonra, Stacey'nin uğursuz bir komployu ortaya çıkarması ve kendisini casusluk ve cinayete teşebbüsün hedefi bulması çok uzun sürmez. Her şey araba kovalamacalarına, helikopter kovalamacalarına, silahlı çatışmalara ve tabii ki sayısız çıplak göğüse yol açıyor, her bir unsur kısa sürede Sidaris'in vazgeçilmezi haline geliyor, bu da seyircinin çok hoşuna gidiyor.Sidaris'in bu ilk çabası oldukça saftır, ancak hala 70'lerin “sömürü” filmlerinden gelen yaratıcılığın göstergesi olan eğlenceli bir film. Bazılarının doğrudan Playboy sayfalarından muhteşem kadınları seçme hilesi olarak adlandırabileceği şeye rağmen, Anne Randall'ın baş kahramanı tasviri aslında kaya gibi sağlam ve çok iyi yazılmış, onu erkenden sadece muhteşem ve seksi değil, aynı zamanda inandırıcı ve güvenilir biri olarak gösteriyor. güçlü bir kişi, fiziksel olarak karşı karşıya kaldığında kolayca kendine hakim olan, gerektiğinde yaratıcı olan, saçmalıklara tahammül etmeyen ve becerikli olmanın yanı sıra, ortaya çıktıkça gelişen olay örgüsünü (çoğunlukla izleyiciyi bilgilendirmek için) sezme yeteneği. Yardımcı oyuncular genellikle ya diğer çekici kadınlar ya da kalitesiz (ya da sadece yumuşak) erkeklerdir, ancak çoğu izleyicinin onlara sempati duymasını ya da onları küçümsemesini sağlamak için iyi bir iş çıkarır. Anlatım güzel bir fikir ama özellikle filmin ikinci yarısında uzun süren yarış-kovalama-silahlı çatışma sahnesi nedeniyle çok az diyalog olduğu için sonlara doğru biraz daha düşüyor gibi görünüyor. Son uzun esneme teoride harika, ancak pratikte sürüp gidiyor, tüm hızlı kesintilere rağmen son silahlı çatışmaya kadar gerçekte çok az şey oluyor ve izleyiciyi tepki vermek yerine bakakalıyor. Sonuç olarak hikaye, sonlara doğru oldukça hızlı bir şekilde bağlanıyor. Aksiyon sahneleri ve aktrislerin kendileri dışında, yarış arabası öğelerinin çoğunun ürün yerleştirme işlevi gördüğü sahne veya konumlar hakkında çok az akılda kalıcıdır. Öte yandan, iyimser Don Randi film müziği, aldığı kadarıyla 70'ler kadar. Aksiyonun son birkaç dakikası oldukça keyifli ancak,Sidaris hiçbir şekilde Stacey ile bir sayı vuruşu yapamasa da , en azından yönetmenlik koltuğunda ilk kez ağır bir vurucu olduğunu gösteriyor. Sidaris, on iki yıl...
